Παντελής Σφηνιάς

proud_ionian · January 17, 2015

On 1/13/2015 at 7:37 PM, MILTIADIS said:

''Στον βωμο του ελαχιστου κοστους''.Αρθρο της εφημεριδας των συντακτων με αληθειες για το ατυχημα που δεν απασχολησαν ποτε τα ΜΜΕ του Βαρδινογιαννη.

Quote

...Σήμερα, όχι μόνο δεν περιμένει κανείς από τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΑΝΕΚ Γιάννη Βαρδινογιάννη να πηδήξει από το παράθυρο, αλλά η εταιρεία είχε επιπλέον το θράσος να καθησυχάσει με επίσημο δελτίο «το επενδυτικό κοινό» (29.12) ότι «δεν θα επέλθει σημαντική επίπτωση στα οικονομικά αποτελέσματά της» από την πολύνεκρη τραγωδία, «δεδομένου ότι το πλοίο δεν αποτελεί περιουσιακό στοιχείο της».

On 1/13/2015 at 10:13 PM, georgios express said:

ΥΓ. Υπερβολή και λαϊκίστικη θεωρώ επίσης την "έκκληση" της ΕΦΣΥΝ να αυτοχειριασθεί ο Γιάννης Βαρδινογιάννης. Αν είναι υπεύθυνος για οτιδήποτε, να δικασθεί συντεταγμένα και κατά τα έργα του...

περα απο το οτι μιλαμε για δυο διαφορετικα δυστυχηματα, μιλαμε για δυο τελειως διαφορετικες προσωπικοτητες.
ο σφηνιας, με ολα τα στραβα του, τις αμαρτιες του και τον εναγκαλισμο του με την εξουσια και ισχυρα χρηματιστηριακα συμφεροντα της εποχης, ηταν ενας ανθρωπος δημιουργικος και με οραμα.
ηταν απο τους πρωτους που μιλησαν για το περιβοητο 3*3 (αρχικα λεγαν 4*4 που ηταν πιο πιασαρικο), οτι στην ελλαδα πρεπει να μεινουν τρεις μεγαλες ακτοπλοϊκες που να
πηγαινουν παντου (αδριατικη, ιονιο, αιγαιο, κρητη) και να εχουν ολους τους τυπους πλοιων.
το οραμα του αυτο προσπαθησε να το υλοποιησει με τη δημιουργια της minoan flying dolpins και στην προσπαθεια αυτη εγγυηθηκε σε πολλους υποψηφιους επενδυτες προσωπικα (οχι μονο στα λογια) οτι δεν θα χασουν τα λεφτα τους.
οταν μετα το ναυαγιο ειδε του οραμα του να σκορπιζεται στους 5 ανεμους και να τον στοχοποιουν ολοι αυτοκτονησε.
δεν ηταν στο χωρο με βραχυπροθεσμη προοπτικη αρπαχτης, αλλα νοιαζοταν και για την υστεροφημια του.
νομιζα οτι ειχαμε θεμα για τον σφηνια, αλλα απο οτι φαινεται, ολες οι συζητησεις γι'αυτον ειχαν γινει αποσπασματικα σε διαφορα θεματα:
στο "ποιος επιρρεασε περισσοτερο τις εξελιξεις στην ακτοπλοΐα"

On 4/17/2008 at 8:19 AM, georgios express said:

Η ψήφος ΔΕΝ είναι μυστική, άρα μπορώ να αποκαλύψω ότι ψήφισα τον μακαρίτη τον Παντελή γιατί οι κινήσεις του έφεραν στο προσκήνιο την ακτοπλοϊα και ανακάτεψαν το καζάνι the unusual way, έστω και με ισχυρές δόσεις διαπλοκής και αλληλεξαρτήσεων. Γνώμη μου είναι ότι είχε σχέδιο, αλλά "άλλα εκέλευσεν" το Golden Samina. Η αυτοχειρία του ήταν ακόμη θεαματικότερη και υπαγόρευσε και αυτή μείζονες εξελίξεις.
(Και κάτι φαινομενικά άσχετο: Το σημείο του πεζοδρομίου της Ακτής Κονδύλη που εξέπνευσε, είναι στίγμα για όσους είχαν σχέση μαζί του-οικογένεια, φίλοι, συνεργάτες... Όσοι περνάτε απο εκεί και βλέπετε σακούλες σκουπιδιών πάνω σε ένα διαλυμένο προσκυνητάρι αντιλαμβάνεσθε τι εννοώ )

On 4/17/2008 at 12:29 PM, ΝΗΡΕΑΣ said:

Όσον αφορά αυτά που λέει ο φίλος g.e., για τον Σφηνιά, θα διαφωνήσω. Τα οράματα και οι προσπάθειες (υπερ)συγκέντρωσης της ακτοπλοΐας, δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Χρονολογούνται από τα πρώτα βήματα της, από την ίδρυση της Συριανής και της Πανελληνίου Ατμοπλοΐας. Και κατά διαστήματα (και στις μέρες μας βεβαίως) έχουμε τις απόπειρες εφαρμογής ενός τέτοιου οράματος. Και λέω απόπειρες, γιατί ποτέ δεν ολοκληρώθηκαν, καθώς πάντα υπήρχαν σθεναρές αντιστάσεις από όσους έβλεπαν πέρα από την μύτη τους. Και φίλε Γεώργιε γνωρίζεις πολύ καλά με τι είναι σπαρμένος ο δρόμος για την κόλαση…
Για τα υπόλοιπα, είναι βέβαιο ότι λίγοι έκλαψαν τον μακαρίτη, σε αντίθεση με τους πολλούς που έκλαψαν τα λεφτά τους και μόνο. Θλιβερό, δεν λέω…αλλά και ο ίδιος ο μακαρίτης το ήξερε πολύ καλά αυτό, όταν διαχειριζόταν κεφάλαια ανθρώπων που η μόνη τους σχέση με την θάλασσα ήταν τα πολυτελή τους κότερα. Και αυτό βεβαίως δεν αποτελεί κανενός είδους μομφή, επενδυτές ήταν οι άνθρωποι και όχι το φιλόπτωχο της ενορίας.

On 4/17/2008 at 11:00 PM, Orestis said:

Η επιλογή μεταξύ των τριών προσώπων δεν είναι εύκολη καθώς και οι 3 έγραψαν τη δική τους ιστορία. Υπάρχουν πολλά επιχειρήματα με τα οποία μπορείς να υποστηρίξεις τον καθένα και πολλές οπτικές γωνίες για να εξετάσεις το θέμα.
Εγώ θα επιλέξω τον Παντελή Σφηνιά, ο οποίος αν και έφυγε πριν από 7 χρόνια, έθεσε σε μεγάλο βαθμό τις βάσεις για τη σημερινή μορφή της ακτοπλοΐας.
Οι περισσότερες κριτικές για το πρόσωπο του επικεντρώνονται στα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του, όταν σχεδίαζε (χωρίς ποτέ να προλάβει να υλοποιήσει) τη σημερινή HSW.
Η συμβολή του όμως στην ελληνική ακτοπλοΐα ξεκινάει πολλά χρόνια νωρίτερα. Είναι ο άνθρωπος στον οποίο οι Μινωικές οφείλουν τον εκσυγχρονισμό τους. Αν ξεχάσουμε όλες τις μετοχικές ανακατατάξεις που έγιναν τα τελευταία 2 χρόνια, η μοναδική εταιρεία λαϊκής βάσης που μπόρεσε και στάθηκε απέναντι στον όμιλο Attica, είναι με διαφορά οι Μινωικές Γραμμές. Τόσο από πλευράς πλοίων, όσο και από πλευράς υπηρεσιών και οργάνωσης.
Ήταν ο άνθρωπος που πίστεψε πως η Μινωικές Γραμμές θα πρέπει να αποκτήσουν εξωστρέφεια, να δραστηριοποιηθούν και εκτός της Κρήτης και έτσι ξεκίνησαν την κατάλληλη στιγμή στην Αδριατική, δραστηριοποίηση που τους έδωσε την κερδοφορία και την ώθηση για περεταίρω ανάπτυξη.
Λάτρης της νέας τεχνολογίας (από τους πρώτους που επένδυσαν στα online συστήματα), πίστευε ακράδαντα πως με τη λήξη του cabotage θα έπρεπε να υπάρχουν στην ελληνική ακτοπλοΐα 2-3 μεγάλοι παίκτες, δυνατοί αρκετά ώστε να έχουν προλάβει να εκσυγχρονίσουν τον κλάδο και να ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισμό.
Τα επτά (!!!) νεότευκτα πλοία που παρέλαβε ο όμιλος των Μινωικών το 2000-1 αποτελούν αριθμό ρεκόρ που δύσκολα θα ξεπερασθεί στο μέλλον.

και βεβαια πολλες φορες στο τοπικ της hellenic

On 6/30/2012 at 1:49 AM, proud_ionian said:

...ξεκινησε το '99 (στην πραξη λιγο νωριτερα με τη Minoan Lines Highspeed) με αμφισβητουμενο και για πολλους "αμαρτωλο" τροπο. η περιβοητη ιδεα του 3*3 (3 μεγαλες εταιρειες που να πηγαινουν παντου, αδριατικη, κρητη, αιγαιο) ηταν ψωμοτυρι τη δεκαετια του 90 και ο σφηνιας απο τους πιο ενεργους υποστηρικτες της. το καλοκαιρι του '99 λοιπον ιδρυεται η minoan flying dolphins, απο τη συγχωνευση της Minoan Lines Highspeed (αριαδνη/highspeed1 οπου συμμετειχαν οι μινωικες και πολλοι και διαφοροι εκλεκτοι οπως o βασλαμης του european) και της Ceres Flying Dolphins του Λιβανου. Με προικα το ονομα Minoan, την επιχειρηματικη δεινοτητα του σφηνια και την απολυτη ευνοια του ΠΑΣΟΚ και του υπουργου ναυτιλιας και ταμια του κινηματος Σουμακη, η εταιρεια απορροφα ολους τους παραδοσιακους του αιγαιου.

On 1/3/2012 at 5:11 PM, proud_ionian said:

στο απωτερο παρελθον δε διαφωνει κανεις. το πως στηθηκε η minoan flying dolphins, απο την τοτε διοικηση και μερικους μετοχους των μινωικων, με τις πλατες της κυβερνησης σημιτη, με καπηλια του ονοματος των μινωικων γραμμων και με παρα πολλες "ομορφες" μεθοδευσεις, ειναι γνωστο και εχουν χυθει τονοι μελανης. οπως επισης θυμομαστε, εκτος απο τις ναυλωσεις ερωτοκριτου και φαιδρας, διαφορα περιστατικα προσωρινης αιμοδοσιας της μανας απο την κορη, με κορυφαια τη δηθεν προκαταβολη, για τη δηθεν πωληση του αρετουσα στην MFD. αυτα ομως τα πληρωσαν ακριβα. πληρωσαν τη λανθασμενη επιλογη πληρωματων με το ναυαγιο και τους 80 νεκρους, πληρωσαν την ολη κακοδιοικηση, με αποτελεσμα η τοτε διοικηση Minoan/HSW να ειναι εκτος παιχνιδιου και οι μινωικες, αφου απαξιωθηκαν, περασαν στον Grimaldi.

On 7/17/2010 at 4:29 PM, HIGHSPEED 4 said:

1. Το αμαρτωλο παρελθον και ο τροπος συστασης. Αντικειμενικα ειναι απο τους βασικους λογους που πολλοι την μισησαν. Απο απλους καραβολατρες, νησιωτες εως πρωην 'μετοχους'/πρωην εφοπλιστες που εδωσαν τα βαπορια τους για να δημιουργηθει αυτο το τερατουργημα. Οι 2 πρωτες κατηγοριες ειναι σαφως δικαιολογημενες . Οι κατοικοι των νησιων βρεθηκαν παγιδευμενοι σε ενα ενα μονοπωλιακο καθεστος φτηνης εκμεταλευσης απο καθε αποψη με την ανοχη του 'κρατους'. Για τους καραβολατρες ηταν η αιτια που πεθανε για παντα η 'ρομαντικη' ακτοπλοοια που σταθηκε η αιτια ακομα και για ατομα που δεν ειχαν καμια σχεση με τη θαλασσα να αγαπησουν τα ποσταλια και κατ'επεκταση τα βαπορια. Η εποχη που εφευγαν τα βαπορια το ενα κολλημενο στα απονερα του αλλου με τις κοντρες, την τρελα των καπετανιων και των εταιρειων, τα επεισοδιακα τοτε ΣΑΣ με Αγαπητους, Αγουδημο, Γουτο, Βεντουρηδες, Μουλοπουλο κτλ.

μετα το ναυαγιο και την αυτοκτονια σφηνια, ηρθαν οι αλλεπαλληλες αποτυχημενες διοικησεις της περιοδου 2000-2004.

Edited January 17, 2015 by proud_ionian

MILTIADIS · January 17, 2015

Quote

Eίχε ανέβει στο περβάζι της μικρής βεράντας, στον έκτο όροφο και κοιτώντας τη θάλασσα απέναντί του, έπεσε στο κενό. Aυτά τόνισε στην κατάθεσή του ο οδηγός ταξί Γιάννης Παπαδόπουλος, αυτόπτης μάρτυρας της αυτοκτονίας του αντιπροέδρου της «Minoan Flying Dolphins» Παντελή Σφηνιά.

O Π. Σφηνιάς μετέβη στο γραφείο του λίγο μετά τις δέκα χθες το πρωί. Aφού συνομίλησε με τον στενό συνεργάτη του, κ. Λεφάκη, ζήτησε από τη γραμματέα του να μην τον ενοχλήσει κανείς. Στις ένδεκα παρά πέντε, ο άτυχος άνδρας άνοιξε το παράθυρο του μπαλκονιού του γραφείου του, ανέβηκε πάνω στο περβάζι της μικρής βεράντας του γραφείου του στον έκτο όροφο και κοιτώντας τη θάλασσα, έπεσε στο κενό

Πως θα ηταν η ακτοπλοια σημερα αν ο Σφηνιας δεν ειχε κανει το πρωινο εκεινο τα παραπανω?Θα κανω μια παρακινδυνευμενη υποθεση και θα πω οτι κατα πασα πιθανοντητα θα ηταν με πολυ λιγοτερη..Blue Star αναμεσα μας.

o great pretender γραφει στο Βημα λιγο καιρο μετα το θανατο του το ακολουθο πλουσιο αρθρο για τον Παντελη Σφηνια.

Quote

* Η άνοδος και η πτώση του Παντελή Σφηνιά. Ο γιος του φούρναρη από το Ρέθυμνο που κατέκτησε το Αιγαίο

Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς

Του Γιαννη Πρετεντερη.

Ακριβώς πριν από έναν χρόνο, τέτοια εποχή, η ελληνική κοινωνία υποκλινόταν σε έναν από τους αυτοδημιούργητους κατακτητές της. Ο Παντελής Σφηνιάς, ο γιος του κυρ Νίκου, του φούρναρη από το Ρέθυμνο, ανέβαινε στον Ολυμπο της απόλυτης επιτυχίας. Επικεφαλής ενός ναυτιλιακού κολοσσού τον οποίο ο ίδιος δημιούργησε από το μηδέν, ένας νέος γάμος, η επαγγελματική καθιέρωση, η επιχειρηματική αναγνώριση και μια ολόκληρη θάλασσα στα πόδια του... Εναν χρόνο αργότερα άνοιξε την μπαλκονόπορτα και βούτηξε από τον Ολυμπο στην άσφαλτο. Σφηνιάς-θύτης ή Σφηνιάς-θύμα; Η άνοδος και η πτώση ενός ανθρώπου σε οικονομική συσκευασία 12 μηνών.
Ενα παιδί από το Ρέθυμνο της Κρήτης ξεκινάει να κατακτήσει τον κόσμο. Αλλάζει δυο-τρεις δουλειές, όλες όμως σε σχέση με τη θάλασσα. Ανεβαίνει αργά αλλά ανεβαίνει σταθερά. Ωσπου ο ρυθμός της ανόδου αρχίζει και επιταχύνεται ζαλιστικά.

Σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες, ο Σφηνιάς αρχίζει να βγάζει λεφτά ως ναυτιλιακός πράκτορας κυρίως από τα μέσα της δεκαετίας του '80. Τότε κτίζει το σπίτι του στην Εκάλη και αποκτά ένα εξοχικό στα Λεγρενά. Είναι η περιουσία ενός επιτυχημένου επαγγελματία, χωρίς τίποτε το εντυπωσιακό.

Η επιρροή του όμως στον χώρο της ακτοπλοΐας αρχίζει να είναι αναντίστοιχη με τη θέση ενός ανθρώπου που απλώς διαχειρίζεται πρακτορεία των Μινωικών Γραμμών. Ολοι ξέρουν ή διαισθάνονται ότι είναι κάτι περισσότερο από αυτό. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι ένας άνθρωπος πανέξυπνος και ικανός, ο οποίος γνωρίζει άριστα τον επιχειρηματικό χώρο της ακτοπλοΐας. Διαθέτει επιπλέον αυτό το ειδικό χάρισμα να βλέπει μπροστά από τις εξελίξεις. Εχει όραμα αλλά και άποψη για τον χώρο του. Αντιλαμβάνεται ότι η παραδοσιακή ακτοπλοΐα των μικροεφοπλιστών οδεύει προς το τέλος της. Οτι χρειάζεται κάτι καινούργιο.

Είναι ο πραγματικός εγκέφαλος πίσω από το επιτυχημένο εγχείρημα των Μινωικών Γραμμών; Εκεί οι απόψεις στον ναυτιλιακό χώρο διίστανται. Αλλοι του αποδίδουν ευθέως την πατρότητα της ιδέας, τον χαρακτηρίζουν «ιθύνοντα νου» χωρίς να αναμειχθεί ποτέ στη διοίκηση. Αλλοι θεωρούν ότι κατάφερε απλώς να εμπορευθεί προς τα έξω έναν τέτοιο ρόλο χωρίς να μειώνουν την ειδική συνεισφορά του στο επιχειρηματικό άλμα της εταιρείας. Αλλοι εκτιμούν ότι ανεξαρτήτως ρόλου η μεγαλύτερη επιτυχία του ήταν οι σχέσεις που κατάφερε να οικοδομήσει με τις Μινωικές Γραμμές.

Από τις αρχές της δεκαετίας του '90 ο Σφηνιάς κάνει ένα πραγματικό κοινωνικό άλμα. Ενας από τους παλαιότερους φίλους του, ο κοσμηματοπώλης κ. Κ. Καίσαρης, του ανοίγει τις πόρτες. Μπαίνει πια στα υψηλότατα κλιμάκια της αθηναϊκής τζετ σετ και του επιχειρηματικού κόσμου. Ο μικρός ναυτιλιακός πράκτορας συνομιλεί με κολοσσούς και μεγιστάνες.

Με την οικογένεια Βαρδινογιάννη γνωρίζεται από παλιά λόγω Κρήτης, Ρεθύμνου και θάλασσας. Ο Ολυμπιακός, η μεγάλη αγάπη του Σφηνιά, τον φέρνει κοντά στον κ. Σ. Κόκκαλη από τις αρχές της δεκαετίας του '90. Συχνά βρίσκονται στο γήπεδο ή γιορτάζουν μαζί μια επιτυχία της ομάδας. Αργότερα θα γνωριστεί και με τον κ. Δ. Κοντομηνά, μια γνωριμία που πολύ γρήγορα παίρνει τον χαρακτήρα στενής φιλίας. Τα ονόματα των νέων γνωριμιών του δεν έχουν τελειωμό.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Σφηνιάς είναι ΠαΣοΚ σχεδόν από τότε που υπάρχει ΠαΣοΚ. Κρητικός και από το Ρέθυμνο δεν είχε πολλές πιθανότητες να βγει κάτι άλλο. Στο ΠαΣοΚ έχει φίλους, τα περισσότερα κυβερνητικά στελέχη τα ξέρει προσωπικά.

Αλλά και αυτό να μη συνέβαινε, οι Μινωικές Γραμμές είναι μεγάλο διαβατήριο. Του εξασφαλίζει άμεση πρόσβαση στον εκάστοτε υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας. Τον βοήθησε το ΠαΣοΚ; Τον ευνόησε το ΠαΣοΚ; Υπήρξε ο «άνθρωπος του ΠαΣοΚ στη ναυτιλία»; Εφτιαξε ένα «πράσινο μονοπώλιο»; Η συζήτηση γίνεται και θα γίνεται στο διηνεκές. Γεγονός είναι ότι πάντα ένας επιχειρηματίας αναπτύσσεται καλύτερα όταν το κόμμα που υποστηρίζει βρίσκεται στην εξουσία! Είναι αλήθεια ότι ο Σφηνιάς δεν τσιγκουνεύεται τα εισιτήρια για τους πράσινους ετεροδημότες. Αλλά ως έξυπνος επιχειρηματίας δεν βάζει όλα τα αβγά στο ίδιο καλάθι. Λέγεται μάλιστα ότι στις τελευταίες εκλογές διέθεσε τρία πλοία για ετεροδημότες και στη ΝΔ με προσωπική προσφορά στον κ. Κ. Καραμανλή. Οι αλλαγές αγγίζουν και την οικογενειακή του κατάσταση. Το 1995 χωρίζει από την πρώτη του σύζυγο ένας γάμος που είχε κρατήσει από το 1972 και είχε δώσει δύο παιδιά, τον Νίκο και τον Μηνά. Επισήμως ο λόγος του διαζυγίου είναι «αμοιβαία κόπωση». Ο,τι και αν συνέβη, πάντως, οι σχέσεις του με την πρώην σύζυγό του παρέμειναν καλές ως το τέλος. Στις 14 Νοεμβρίου 1999 ο Σφηνιάς παντρεύεται την κυρία Γιούλη Κλωνιζάκη. Ο γάμος έγινε σε ένα εκκλησάκι στη Ρώμη με κουμπάρους τον κ. Κοντομηνά και τον κ. Καίσαρη. Ηταν η εποχή του απόλυτου θριάμβου. Ουδείς μπορούσε να πιστέψει τότε ότι η πρώτη επέτειός τους θα γιορταζόταν σε τόσο ζοφερό κλίμα.

* Οι μυστικές συνομιλίες

Το καλοκαίρι του 1999 αγοράζει και το σπίτι στη Μύκονο, στην περιοχή του Τούρλου. Ενα σπίτι περίπου 150 τ.μ., με μια μικρή πισίνα αλλά και με γήπεδο τένις. Ο Σφηνιάς πλέον πληροί όλα τα τυπικά στοιχεία ενός έλληνα μεγιστάνα. Ακόμη και αν ο ίδιος δεν είναι ούτε κολοσσός ούτε βαθύπλουτος. Θα επιχειρήσει να γίνει. Η μεγάλη του ιδέα ήταν η MFD. Μια ιδέα που πείθει... Η ιδιωτική συμμετοχή στο κεφάλαιο μάζεψε 127 δισ. δρχ., τα 70 δισ. σε ρευστό.

Χρήμα πρωτοφανές για μια εταιρεία εκτός Χρηματιστηρίου. Ολόκληρη η επιχειρηματική Αθήνα συνωθείται στον προθάλαμο μιας επιχειρηματικής προσπάθειας την οποία η ναυτιλιακή αγορά έχει προεξοφλήσει ως χρυσωρυχείο. Οι μεγαλύτεροι οικονομικοί παράγοντες βάζουν μέσον για να μπορέσουν να αγοράσουν μετοχές. «Αν ήθελε, ο Παντελής θα είχε μαζέψει τότε και τα διπλάσια ή τα τριπλάσια χρήματα. Τον παρακαλούσαν να του δώσουν λεφτά!» λέει ένας στενός συνεργάτης του, ο οποίος έζησε την προσπάθεια αυτή από την πρώτη της μέρα. Η βασική ιδέα είναι όντως μεγαλοφυής. Μαζεύεις πολλά χρήματα από πολλούς, εξαγοράζεις τους μικρούς βάζοντάς τους και αυτούς στην εταιρεία, ανανεώνεις τον στόλο, γίνεσαι ουσιαστικά μονοπώλιο, εκσυγχρονίζοντας ταυτοχρόνως και την ακτοπλοΐα. Την ίδια στιγμή μπαίνεις στο Χρηματιστήριο, ώστε οι πολλοί παίρνουν τα λεφτά τους πίσω στο πολλαπλάσιο.

Σε αυτούς μένουν οι μετοχές και στον Σφηνιά η διοίκηση μιας θαλασσινής αυτοκρατορίας. Ο άνθρωπος που θα γινόταν Βασιλιάς του Αιγαίου. Τελικά η περίοδος της βασιλείας κράτησε πολύ λίγο. Για την ακρίβεια, βυθίστηκε μια φουρτουνιασμένη νύχτα στη βραχονησίδα Πόρτες, έξω από την Πάρο. Θύματα 81... Για την ακρίβεια, 82. Δύο μήνες αργότερα ο άνθρωπος που δεν ήταν πια βασιλιάς πήδηξε από το μπαλκόνι του γραφείου του. Σκοτώθηκε ακριβώς όπως ο Ικαρος όταν πέταξε πολύ ψηλά, να φθάσει τον ήλιο.
Η ζωή μετά το ναυάγιο

Οσοι τον ζούσαν από κοντά συμφωνούν: ο Σφηνιάς δεν αντέδρασε με ενοχές ή τύψεις για το ναυάγιο του «Εξπρές Σάμινα». Ηταν οδύνη για τους νεκρούς, αγανάκτηση για το λάθος, οργή για τη στάση του Τύπου απέναντί του. Αλλά ούτε ενοχές ούτε τύψεις.

Σε καμία στιγμή, λένε, δεν αισθάνθηκε ένοχος ή έστω απλώς υπεύθυνος. Σε αυτό όλες οι μαρτυρίες είναι κατηγορηματικές. Δεν υπάρχουν τύψεις διότι δεν θεωρεί ότι φέρει ευθύνη για την τραγωδία. Μάλλον όμως είναι ο μόνος που το πιστεύει ή τολμάει να το πει.

Ο δημόσιος διασυρμός τον κάνει σιγά σιγά άλλον άνθρωπο. «Είμαι ο Σφηνιάς, ο φονιάς» λέει με πίκρα στους φίλους του όταν παίρνει τηλέφωνο. Αγωνίζεται να είναι παρών στις εξελίξεις, να κρατήσει την εταιρεία που θεωρεί δημιούργημα ζωής, να δώσει κουράγιο στους υπολοίπους. Η ζωή του όμως δεν είναι πια η ίδια.

Εχει αραιώσει τις δημόσιες εμφανίσεις του. Δεν αποδέχεται εύκολα προσκλήσεις. Πόσο μάλλον που και οι προσκλήσεις έχουν αραιώσει πολύ. Ο Σφηνιάς δεν είναι πια ο περιζήτητος καλεσμένος, το χαϊδεμένο παιδί μιας κοσμικής κοινωνίας. Μένει μόνος. «Μόνο εσύ μ' αγαπάς» συνηθίζει να λέει στη γυναίκα του.

Η πικρία αρχίζει και τον κερδίζει. Πικρία απέναντι στον Τύπο και στις τηλεοράσεις πολλοί από τους σημερινούς κατηγόρους του σπρώχνονταν πριν από λίγες εβδομάδες για να τους εξασφαλίσει ένα εισιτήριο ή για να τους δώσει μια συνέντευξη.

Πικρία απέναντι στην κυβερνητική παράταξη για την οποία θεωρεί ότι βοήθησε όπως μπορούσε προτού τον εγκαταλείψει τη δύσκολη στιγμή. Πικρία για τους πολιτικούς που βλέπει να παρελαύνουν στα κανάλια. Πικρία για γνωστούς και φίλους.

Αισθάνεται ότι πνίγεται, ότι δεν μπορεί να απαντήσει στις κατηγορίες. Οι εφημερίδες δεν δημοσιεύουν ούτε τις ανακοινώσεις της εταιρείας. Αναγκάζεται να ξοδεύει εκατομμύρια για πληρωμένες καταχωρήσεις. Φίλοι του εκδότες και δημοσιογράφοι δεν βγαίνουν καν στο τηλέφωνο. Από την άλλη πλευρά, είναι ένας υπερήφανος άνθρωπος. Αγωνίζεται να μη δείχνει την απογοήτευσή του, την απόγνωση που αρχίζει και τον περικυκλώνει. Κακά τα ψέματα: τη στιγμή της πτώσης ο Σφηνιάς πληρώνει κυρίως τον λογαριασμό της ανόδου του. Οπως συμβαίνει πάντα στην Ελλάδα.

Η ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ Η τελευταία πράξη του δράματος

Πολλοί θεωρούν ότι η τελευταία πράξη του δράματος παίχθηκε το βράδυ της περασμένης Τρίτης, στις 7 μ.μ., όταν ο Π. Σφηνιάς συναντήθηκε με πέντε μεγαλομετόχους της εταιρείας στα γραφεία της Interamerican στο Μαρούσι. Ηταν εκεί οι κκ. Δ. Κοντομηνάς, Α. Πετράκης, Δ. Ιωάννου, Θ. Βασιλάκης και Θ. Λασκαρίδης.

Γιατί αυτή η σύνθεση; Στη σύσκεψη (η οποία κράτησε δύο ώρες και είκοσι λεπτά) δεν εκλήθησαν άλλοι σημαντικοί μέτοχοι, όπως ο κ. Σ. Κόκκαλης (ο οποίος εξαρχής είχε αρνηθεί να μετάσχει στο ΔΣ της MFD) και ο κ. Μιχ. Γουλανδρής (ο οποίος είχε πάρει τις αποστάσεις του από τις δραστηριότητες της εταιρείας μετά το ναυάγιο). Δεν είναι γνωστό αν εκλήθη πάντως δεν παρέστη ο κ. Φ. Βρυώνης, αν και μεγαλύτερος μέτοχος της εταιρείας μετά τις Μινωικές Γραμμές.

Τη σύσκεψη είχε ζητήσει ο ίδιος ο Π. Σφηνιάς. Είχε τηλεφωνήσει προσωπικά σε όλους για να κανονίσει την ώρα και τον τόπο του ραντεβού. Τυπικά ήθελε να ενημερώσει τους μεγαλομετόχους για την πορεία και τις προοπτικές της εταιρείας ύστερα από μια τόσο μεγάλη αναταραχή.

* Κριτική και ψίθυροι

Δεν ήταν όμως αυτή η ουσία της συνάντησης. Ο Σφηνιάς αισθανόταν ότι μετά το ναυάγιο οι μέτοχοι τον είχαν εγκαταλείψει. Δεν είχαν σταθεί στο πλευρό του. Ορισμένοι έτρεξαν να παραιτηθούν από το ΔΣ της εταιρείας προτού ακόμη μετρηθούν όλοι οι νεκροί του «Εξπρές Σάμινα».

Αλλοι πάλι ασκούσαν κριτική ή πολιτική ψιθύρων πίσω από την πλάτη του. Με χίλιους πλάγιους τρόπους εξέφραζαν δυσπιστία για την ικανότητά του να ανορθώσει την κατάσταση. Συμπεριφέρονταν σαν να είχαν να κάνουν με ένα βαρίδι στα επιχειρηματικά τους σχέδια. Με έναν ξοφλημένο... Θεωρητικά ουδείς μπορούσε να αμφισβητήσει τη διαχείριση του Σφηνιά όσο αυτός είχε την εμπιστοσύνη των Μινωικών Γραμμών, που ήταν μακράν ο μεγαλύτερος μέτοχος. Και όσο ουδείς μπορούσε να φανταστεί έναν εξίσου ικανό ή αξιόπιστο αντικαταστάτη.

Γι' αυτό και δεν είχε εκδηλωθεί καμία ευθεία αμφισβήτησή του. Ισως να του υποδείκνυαν με τον τρόπο τους ότι θα έπρεπε να πάρει αυτός την πρωτοβουλία και να κάνει στην μπάντα. «Να αναλάβει τις ευθύνες του». Δεν μπαίνει κανείς στο Χρηματιστήριο με έναν «Σφηνιά φονιά» στο τιμόνι!

Προφανώς η στάση τους είχε πικράνει τον Σφηνιά αλλά απέφευγε να θίγει το θέμα. Ολοι αυτοί που πριν από έναν χρόνο συνωστίζονταν στο γραφείο του και έβαζαν μέσο για να μπουν στο μετοχικό κεφάλαιο της MFD τώρα του γύριζαν την πλάτη.

Και δεν ήταν το μόνο του πρόβλημα. Υπήρχαν και τα πιο προσωπικά. Δεν μπορούσε, για παράδειγμα, να καταλάβει γιατί είχε μετατραπεί σε κύριο κατήγορό του ο τηλεοπτικός σταθμός Alpha, του οποίου βασικός μεγαλομέτοχος είναι ο φίλος του, κουμπάρος του και μεγαλομέτοχος της MFD Δ. Κοντομηνάς. Το καλοκαίρι είχαν κάνει μαζί διακοπές στο Ιόνιο. Μόλις προ δεκαπενθημέρου είχαν γιορτάσει την επέτειο του γάμου του.

Τι συνέβαινε με τον κ. Κοντομηνά; Ηταν συμπτωματικό; ΄Η όλα αυτά έκρυβαν κάτι; Και αν ναι, ποιο ήταν το μήνυμα; Ο Σφηνιάς, άνθρωπος της πιάτσας, ήξερε να αποκωδικοποιεί τα μηνύματα. Τουλάχιστον να τα υποψιάζεται. Τα ερωτηματικά ήταν πολλά. Τι μπορεί να ζητούσαν από αυτόν οι μεγαλομέτοχοι; Είναι βέβαιο ότι δεν ήθελαν όλοι το ίδιο πράγμα. Ορισμένοι ήθελαν απλώς τα λεφτά τους ή την εκπλήρωση των επιχειρηματικών προσδοκιών τους και των υπεσχημένων. Αλλοι, λέγεται, υπέβλεπαν την ίδια την επιχείρηση: δεν θα τους κακοφαινόταν να αποχωρήσει ο Σφηνιάς και να κληρονομήσουν έναν πολλά υποσχόμενο ναυτιλιακό κολοσσό. Υπολόγιζαν ενδεχομένως ότι αποχωρώντας ο Σφηνιάς θα εκτονωθεί και η πίεση που ασκείται σήμερα στην εταιρεία.

Ολα αυτά λοιπόν καθιστούσαν μια συνάντηση του Σφηνιά με ορισμένους μετόχους σχεδόν επιβεβλημένη. Επρεπε κάπως να ξεκαθαρίσει το τοπίο...

«Το Βήμα» είναι σε θέση να γνωρίζει ότι η σύσκεψη της Τρίτης δεν ήταν καθόλου ειδυλλιακή, όπως έσπευσαν να διαβεβαιώσουν τον Τύπο οι μετέχοντες μετά την αυτοκτονία του. Ούτε του είπαν «προχώρα!» ούτε τον διαβεβαίωσαν ότι είναι μαζί του. Ούτε όμως του ζήτησαν και να φύγει. Τουλάχιστον δεν του το είπαν έτσι ακριβώς.

* Οι δικαστικές εξελίξεις

Ο Σφηνιάς παρουσίασε την πορεία της εταιρείας και μίλησε για κέρδη που θα κυμανθούν μεταξύ 2,5 και 3 δισ. δρχ., ποσό εξαιρετικά σημαντικό για μια τόσο νέα εταιρεία. Ανέφερε επίσης ότι υπάρχει ταμειακή ευχέρεια που φθάνει τα 18,5 δισ. δρχ.

Αναφέρθηκε επίσης στις δικαστικές εξελίξεις για την υπόθεση του ναυαγίου. Σημείωσε με ικανοποίηση ότι την προηγούμενη ακριβώς ημέρα το Τμήμα Ασφαλιστικών Μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς είχε δικαιώσει τη MFD λέγοντας ότι δεν έχει διαπιστωθεί ευθύνη της εταιρείας για το ναυάγιο.

Ηξερε βεβαίως ότι ο εφέτης-ανακριτής θα απαγγείλει ενδεχομένως κατηγορία σε αυτόν και σε άλλα στελέχη της εταιρείας. Θα έπρεπε να απολογηθεί. Αλλά εκτιμούσε ότι η υπόθεση, σε ό,τι αφορά τον ίδιο, δεν θα έφθανε στο δικαστήριο και ότι θα μπορούσε να απαλλαγεί με βούλευμα. Η άποψη αυτή αμφισβητήθηκε από τους παρόντες. Η αμφισβήτηση ήταν κρίσιμη. Ουσιαστικά συζητούσαν για το αν ο Σφηνιάς μπορούσε να παραμείνει ή όχι στη διοίκηση της εταιρείας.

Μεσούσης της σύσκεψης, ο Σφηνιάς τηλεφώνησε στον νομικό σύμβουλο της εταιρείας κ. Ι. Ηρειώτη και τον ρώτησε, παρόντων των υπολοίπων, να επιβεβαιώσει το ενδεχόμενο έκδοσης απαλλακτικού βουλεύματος. Ο κ. Ηρειώτης το επιβεβαίωσε.

Ποιους έπεισε γι' αυτή την αισιόδοξη προοπτική; Οχι πολλούς, φαίνεται. Είναι αλήθεια ότι τους παρισταμένους ενδιέφερε ένα κυρίως πράγμα: το Χρηματιστήριο. Από αυτό εξαρτιόταν η υλοποίηση του αρχικού επιχειρηματικού σχεδίου. Είχαν βάλει τα λεφτά τους. Και με τα λεφτά δεν παίζουν.

* Η εισαγωγή στο Χρηματιστήριο

Ο Σφηνιάς παραδέχθηκε ότι πολύ δύσκολα θα μπορέσουν να μπουν στη Σοφοκλέους μέσα στο 2001. Ο πιο σκληρός επικριτής του στη σύσκεψη ήταν ο κ. Λασκαρίδης, ο οποίος εκπροσωπούσε και τον αδελφό του. Ισως δεν ήταν όμως ο πιο επίφοβος.

Εδώ μπαίνουμε στη σφαίρα του σεναρίου. Είχε δώσει ο Σφηνιάς προσωπικές ή εταιρικές εγγυήσεις για τα χρήματα που είχαν επενδυθεί και την απόδοσή τους; Είχαν γίνει λογιστικές εγγραφές πολύ υψηλότερες από την ονομαστική αξία των μετοχών; Είχαν διασφαλιστεί οι αποδόσεις των επενδύσεων που είχαν κάνει διάφορα αμοιβαία κεφάλαια, κυρίως του ομίλου Interamerican; Εκεί κρύβεται ένα μέρος της απάντησης.

«Το Βήμα» μίλησε με αρκετούς μετόχους της MFD. Κανείς δεν ανέφερε ότι είχε πάρει τέτοιες εγγυήσεις. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν είχαν δοθεί και σε κανέναν. Το βέβαιο είναι πως οι όροι και οι τιμές συμμετοχής στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου δεν ήταν ενιαίοι. Υπήρξαν χωριστές διαπραγματεύσεις. Κάτι που δεν είναι εντελώς ασυνήθιστο.

Ακόμη κι αν υπήρξαν πάντως τέτοιες πιεστικές απαιτήσεις στο όνομα εγγυήσεων που είχαν δοθεί, πολύ δύσκολα θα διατυπώνονταν στη διάρκεια μιας σύσκεψης. Εκτός κι αν όλοι οι μετέχοντες είχαν λάβει τις ίδιες ακριβώς εγγυήσεις. Αν δηλαδή η συμμετοχή τους στο εγχείρημα υπαγόταν στο ίδιο ακριβώς καθεστώς, τους καθιστούσε μια ιδιαίτερη κατηγορία μετόχων. Και αν αυτό εξηγούσε τη συγκεκριμένη σύνθεση της σύσκεψης.

Μετά το τέλος της πάντως ο Σφηνιάς δεν είχε μάθει τίποτε καινούργιο. Τίποτα που να μην το φοβόταν ήδη. Σε όσους μίλησε είπε ότι «τα πράγματα πήγαν καλά». Στην πραγματικότητα τίποτε δεν είχε πάει όπως θα ήθελε. Στην καλύτερη περίπτωση, το τοπίο δεν είχε ξεκαθαρίσει, δεν είχε πάρει παράταση. Στην χειρότερη, η πίεση είχε εκδηλωθεί εντονότερα από ποτέ.

georgios express · January 18, 2015

Έτσι όπως ξαναφέρνω μπροστά μου την ιστορία της ΗSW, της MFD και του Π. Σφηνιά, μου έρχεται στο μυαλό μία φράση που την άκουσα στον Στρατό, από στέλεχός του προερχόμενο από την τιμημένη αλλά κυνική τάξη των μονίμων υπαξιωματικών, μεταξύ αστείου και (πολύ) σοβαρού: "Όλοι θα πολεμήσετε, όλοι θα δοξαστούμε".

Hastaroth · January 18, 2015

Και εις τί ακριβώς συνίστατο η ευθύνη τού Παντελή Σφηνιά γιά το συγκεκριμένο ναυάγιο;

Αυτό το "Σφηνιάς-φονιάς" το είχα δεί κι'εγώ με γιγαντιαίους τίτλους στίς εφημερίδες τής εποχής.Κι'απορούσα γιατί,ακόμα κι'άν η ευθύνη γιά το ναυάγιο "άγγιζε" και άλλους πέρα απ'τους απ'ευθείας εμπλακέντες,είχε κάποια προσωπική ευθύνη ο Σφηνιάς;Είπε άραγε ο Σφηνιάς στον καπετάνιο να μήν βρίσκεται στην γέφυρα τού πλοίου ενώ αυτό πλησίαζε στίς Πόρτες;Εβεβαίωσε άραγε ο Σφηνιάς τον υποπλοίαρχο και τον τιμονιέρη ότι το πλοίο πήγαινε "μιά χαρά",την στιγμή που αυτό "ξύριζε" την βραχονησίδα;

Ολοι αυτοί δέ οι οποίοι χαιρόντουσαν όταν λάμβαναν τα μερίσματα απ'τις μετοχές τους την εποχή που η εταιρία πήγαινε καλά,δέν έχουν άραγε ευθύνη που τον "ανάγκασαν" ν'αυτοκτονήση,εγκαταλείποντάς τον σε μιά δύσκολη στιγμή;Δέν θα έπρεπε να τον είχαν στηρίξει τότε;Πλοία είναι αυτά,άνθρωποι είναι αυτοί που τα φτιάχνουν και τα χειρίζονται,ακόμα και οι (περισσότερες) λανθασμένες αποφάσεις που παίρνουν,δέν είναι εσκεμμένες-δέν πάνε να στουκάρουν το πλοίο στα βράχια γιά ν'αυτοκτονήσουν.

Εμένα πάντως η ιστορία τού Σφηνιά μού φέρνει στο νού την συντριβή εκείνου τού Boeing 747 τών Ιαπωνικών Αεοργραμμών στο όρος Fuji,όταν λόγω κακής επισκευής αποκολλήθηκε εν πτήσει το ουραίο τμήμα του.Ο Ιάπων πρόεδρος τής εταιρίας είχε κάνει,τότε,χαρακίρι παρ'όλο που,βεβαίως,δέν είχε ο ίδιος επισκευάσει το ουραίο τμήμα και ούτε κάν παρίστατο στην επισκευή του..........

ΥΓ.Και επειδή στην αρχή τής συζήτησης βλέπω ότι γίνεται λόγος γιά την ΑΝΕΚ και το Norman Atlantic,μού προκαλεί εντύπωση αυτό το «δεν θα επέλθει σημαντική επίπτωση στα οικονομικά αποτελέσματά της» από την πολύνεκρη τραγωδία, «δεδομένου ότι το πλοίο δεν αποτελεί περιουσιακό στοιχείο της».Δηλαδή άν επρόκειτο γιά το Spirit ή γιά κανέναν ΕΛΥΡΟ π.χ.,θα υπήρχε "σημαντική οικονομική επίπτωση";Και άν το ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ ήταν ναυλωμένο απ'την MFD τότε και όχι ιδιοκτησία της,δέν θα είχε υπάρξει οικονομική επίπτωση απ'το ναυάγιο και συνεπώς και ο Σφηνιάς θα ήταν σήμερα ζωντανός;

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

ΣΧΟΛΙΑ -ΡΕΠΟΡΤΑΖ-ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

σφηνιας

Παντελής Σφηνιάς

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

κανακαρια

mixanologiki meleti